Türklerin Latin Alfabesine geçiş sürecini sizlere kısaca anlatayım arkadaşlar...
Türklerin kullandığı bilinen ilk alfabe, Orhun Abidelerinde kullanılan Köktürk Alfabesidir.
Daha sonra Uygur Alfabesi kullanılmaya başlanmıştır. En uzun süre kullanılan Alfabemiz budur. Hatta Fatih Sultan Mehmet dönemine kadar Osmanlıda da kullanılmıştır.
İslamiyetin kabulü ile beraber Arap Alfabesine geçilmiştir. Ancak uzun yıllar Arap Alfabesinin Türk Dili Fonetiğine uymadığı için Türk Fikir Adamları, Arap Alfabesinin ya değiştirilmesini yada Türkçeye uygun şekilde ıslah edilmesi gerektiğini söylemişlerdir.
1850’li yıllardan sonra özellikle Osmanlı da başlayan bu çalışmalardan etkilenerek Arap Alfabesini ilk olarak 1917 Yılında Yakut Türkleri, 1924 yılında Tatar Türkleri terk ederek Latin Alfabesine geçmiştir.
1926 yılında Baküde toplanan 1.Türk Kurultayında Latin Alfabesine tüm ülkelerde geçiş kararı alınmıştır. Ağırlıklı olarak Rusya Hakimiyeti altında ki Türk Devletleri ve Türkiye Cumhuriyeti bu karara uymuştur. Rusya da Kiril Alfabesine geçişi kolaylaştıracağı düşüncesiyle hakimiyeti altındaki devletlerin aldığı bu karara ses çıkarmamıştır.
Türkiye Cumhuriyeti ise Latin Alfabesine 1 Kasım 1928 tarihinde çıkardığı kanunla geçmiştir.
O dönemde konuştuğumuz dil ile bugün konuştuğumuz dil aynı. Yalnız yazarken kullandığımız şekiller farklıdır ve bunlara alfabe diyoruz. O dönemde Arap Harfleri ile yazı yazıyor olmamız Arapçayı bildiğimiz anlamına gelmiyor, nasıl ki şimdi Latin Alfabesiyle yazıp, İngilizce, Almanca, Fransızca vb dilleri bilmediğimiz gibi.
Yani 1 gecede cahil kaldığımız kocaman bir yalandır. Ki Arap Alfabesiyle yazılan Osmanlıcayı öğrenmek isteyen kişiye kimsenin bir itirazıda yok, gidip öğrenebilirler. Osmanlıca ise bambaşka bir konu, çokça Arapça ve Farsça kelimelerin Türkçe kelimelerin yerini almasıyla oluşturulmaya çalışılan yapay ve melez dil.
