27 Aralık 2009 Pazar

Güzel Bir Hikaye

Gencin birisi Kâbe'de hep, "Ey dogrularin yardimcisi olan Allahim, ey haramdan sakınanlarin yardımcısı olan Allahım, sana hamdü sena ederim" diye dua eder.

Bu durum herkesin dikkatini çeker.
Birisi; Neden hep ayni duayı yapiyorsun, baska bir sey bilmiyor musun? der.

O da anlatır:

7-8 sene önce yine Kâbe'de iken içi altin dolu bir torba buldum. Tam 1000 altın vardı içinde. İçimden bir ses; "Bu altınlarla, şunları şunları yaparsın" diyordu.
Hayır dedim kendi kendime, bu benim degil, baskasının malı, kullanmam haram olur.

Bu sırada birisi, "söyle bir torba bulan var mi?" diye bağırıyordu.

Çağırdım onu, nasıl bir torbaydı, içinde ne vardi diye sordum.

Torbayı tarif etti ve "içinde 1000 altın vardı" dedi. Al öyleyse torbanı diyerek kendisine verdim.

Adam torbayı açıp içinden bana 30 altın verdi.

Pazara gittim. Temiz yüzlü genç bir esiri överek satıyorlardı. Gencin temizligi dikkatimi çekti. Yanlarina gittim, bu köle için ne istiyorsunuz dedim. 30
altın dediler. Adamdan aldığım 30 altını verip genci satın aldim.

Aradan bir iki yıl geçti.

Genç çok çalışkan, çok edepli idi. Onu aldığıma çok memnun olmuştum.

Bir gün onunla giderken, karşıdan iki üç kişi geliyordu. Genç bana dedi ki;

-Efendim, ben Fas emirinin oğluyum. Bu gelenler babamın adamları, beni buldular. Senden beni satin almak isterler, sen iyi bir insansin, beni onlara 30 bin altından aşağıya satma dedi.

O kişiler yanıma geldi, "bu esiri bize satar mısın" dediler.

-Satarım dedim.

-"60 altın verelim" dediler.

-Olmaz dedim.

-"İyi ama sen bunu 30 altina almadın mi? Biz sana iki mislini veriyoruz" dediler.

-Öyleyse gidin pazardan alın dedim. Artıra artıra 20 bin altına kadar çıktılar. 30 binden aşağı olmaz dedim.

Çaresiz kabul ettiler. Altınları verip, genci alip gittiler.

Ben o 30 bin altınla isyerleri açtim, ticaret yaptım, daha çok zengin oldum.

Bir gün bana arkadaslar, "çok zengin bir ailenin iyi bir kızı var. Babasi yeni vefat etti. Onunla seni evlendirelim" dediler.

Ben de "olur" dedim.

Nikah kıyıldı. Deve yükleri çeyizini getirdiler. Çeyiz arasinda bir torba dikkatimi çekti.

Kıza, "bu nedir" dedim.

"İçinde 970 altın var, babam Kâbe'de bunu kaybetmiş, bulan gence 30unu vermiş. Kalanını da bana hediye etti, çeyizine koyarsın dedi".

Demekki bulduğum altınlar benim rızkım imiş, vermese idim haram yoldan gelecekti, simdi helal yoldan yine bana geldi.

Bana yardim edip haramlardan koruyan, nice nimetler ihsan eden yüce Rabbime hamd ederim.

"Acı da olsa, doğruları söyleyiniz." ( hadis-i şerif )

Takdirden ötesi yok... Nasipten ötesi yok...

1 yorum:

Tevfik ÇELİK dedi ki...

Rica ederim...evet güzel hikaye...bende çok beğenirim...